Dokuzuncu Hariciye Koğuşu, Peyami Safa’nın ilk baskısı 1930 yılında yapılmış otobiyografik romanıdır. Peyami Safa’nın en fazla basılan ve beğenilen eseridir. 15 yaşında hasta bir çocuğun 1915 yılındaki olayları anlattığı bir hatıra defteri şeklinde kaleme alınmıştır.
Roman, 15 yaşındaki Burhan adında bir gencin dizlerindeki ağrı nedeniyle hastanede geçirdiği günleri anlatıyor. Burhan, 7 yaşından beri diz ağrısı çekiyor ve bu ağrı nedeniyle defalarca hastaneye gitmiş olmasına rağmen hastalığı bir türlü teşhis edilemiyor. Doktorlar, Burhan’ın dizlerinde kemik veremi olduğunu tespit ediyor. Bu hastalık, ilerlemesi halinde Burhan’ın bir bacağını kaybetmesine neden olabilir.
Burhan, bu kötü haberi annesinden saklamak zorunda kalıyor. Çünkü annesi, oğlunun hastalığını öğrenirse çok üzülür ve bu onun sağlığını daha da kötüleştirebilir. Burhan, annesine yalan söyleyerek onu rahatlatmaya çalışıyor. Ancak bu durum, Burhan’ın ruh halini ve psikolojisini olumsuz etkiliyor.
Burhan, hastanede kaldığı süre boyunca farklı karakterlerden insanlarla tanışıyor. Bu insanlardan bazıları, Burhan’ın hayata bakış açısını değiştiriyor. Örneğin, Dokuzuncu Hariciye Koğuşu’nda kalan bir hasta, Burhan’a hastalığın kader olmadığını, insanın kendi kaderini kendi elleriyle şekillendirebileceğini öğretiyor.
Burhan, hastanede kaldığı süre boyunca Nüzhet adında bir kıza aşık oluyor. Nüzhet, Burhan’dan da hoşlanıyor. Ancak Nüzhet’in annesi, kızının Burhan ile evlenmesini istemiyor. Çünkü Burhan fakir bir aileden geliyor ve Nüzhet’in iyi bir eğitim almasını istiyor.
Burhan, Nüzhet’e olan aşkı nedeniyle hayata tutunmaya çalışıyor. Ancak hastalığı ilerlemeye devam ediyor. Sonunda, doktorlar Burhan’a tekrar ameliyat olması gerektiğini söylüyorlar. Bu ameliyatın riski çok yüksek ve Burhan’ın bacağını kaybetme tehlikesi var.
Burhan, ameliyat olmaya karar veriyor. Ameliyat başarılı geçiyor ve Burhan’ın bacağı kurtuluyor. Ancak Burhan’ın hayatı artık eskisi gibi olmayacak. Bacağındaki sakatlık nedeniyle, eskiden yaptığı birçok şeyi artık yapamayacak.
Burhan, hastaneden çıktıktan sonra hayata yeniden başlıyor. Ancak yaşadığı deneyimler, onu daha güçlü ve daha olgun bir insan yapıyor. Burhan, artık hayata daha realist bir bakış açısıyla bakıyor.
Romanın Ana Temaları
- Hastalık ve ölüm: Romanın en önemli temalarından biri hastalık ve ölümdür. Burhan’ın hastalığı, onun hayatının gidişatını değiştirir. Burhan, hastalığı nedeniyle ölümle yüzleşmek zorunda kalır. Bu durum, onu hayatın anlamını ve değerini sorgulamasına neden olur.
- Aşk: Romanda aşk da önemli bir tema olarak işlenir. Burhan’ın Nüzhet’e olan aşkı, onu hayata tutunmaya motive eder. Aşk, Burhan’a yaşama sevinci verir.
- Sosyal sınıflar: Romanda sosyal sınıflar da bir tema olarak işlenir. Burhan’ın Nüzhet’e olan aşkı, sosyal sınıflar arasındaki uçurumu ortaya koyar. Nüzhet’in annesi, kızının Burhan ile evlenmesini istemez çünkü Burhan fakir bir aileden geliyor. Bu durum, Burhan’ın hayallerini yıkar.
Romanın Değerlendirmesi
Dokuzuncu Hariciye Koğuşu, Türk edebiyatında önemli bir yere sahip olan bir romandır. Roman, realist bir üslupla yazılmış ve dönemin sosyal ve kültürel gerçeklerini yansıtmaktadır. Roman, aynı zamanda insan psikolojisini de derinlemesine inceleyen bir eserdir.
Roman, yayımlandığı dönemde büyük beğeni toplamış ve günümüzde de en çok okunan Türk romanlarından biri olmaya devam etmektedir. Roman, gerek konusu, gerek üslubu, gerekse de işlediği temalar açısından Türk edebiyatında önemli bir yere sahiptir.
Romanın Kahramanları
- Burhan: Romanın baş kahramanıdır. 15 yaşında, hasta bir gençtir. Dizlerindeki ağrı nedeniyle defalarca hastaneye gitmiş olmasına rağmen hastalığı bir türlü teşhis edilememiştir. Doktorlar, Burhan’ın kemik veremi olduğunu tespit eder. Bu hastalık, ilerlemesi halinde Burhan’ın bir bacağını kaybetmesine neden olabilir. Burhan, bu kötü haberi annesinden saklamak zorunda kalır. Çünkü annesi, oğlunun hastalığını öğrenirse çok üzülür ve bu onun sağlığını daha da kötüleştirebilir. Burhan, hastanede kaldığı süre