Yerçekimini Kim Buldu?
Yerçekimi, Dünya’yı ayakta tutan ve evrendeki tüm nesneleri birbirine çeken bir kuvvettir. Bu kuvvet, Dünya’nın kendi kütlesinden kaynaklanır ve Dünya’nın yüzeyine yakın olan tüm nesneleri aşağı doğru çeker.
Yerçekiminin ne olduğunu ve nasıl çalıştığını ilk olarak anlayan kişi İngiliz bilim insanı Isaac Newton‘dur. Newton, 1687 yılında yayınladığı Principia Mathematica adlı kitabında, evrensel kütleçekimi yasasını formüle etmiştir. Bu yasa, iki kütle arasındaki çekim kuvvetinin, kütlelerin çarpımına doğru, aralarındaki mesafenin karesi ile ters orantılı olduğunu belirtir.
Newton’un evrensel kütleçekimi yasası, modern fiziğin temelini oluşturan en önemli yasalardan biridir. Bu yasa, gezegenlerin hareketlerini, Ay’ın Dünya’nın etrafında dönmesini ve Dünya’nın Dünya’nın etrafında dönmesini açıklamak için kullanılır.
Newton’dan Önceki Çalışmalar
Yerçekimi, insanlığın varoluşundan beri bilinen bir kavramdır. Antik Yunan filozofları, Dünya’nın nesneleri aşağı doğru çeken bir kuvvete sahip olduğunu fark etmişlerdi. Ancak, bu kuvvetin doğası ve nasıl çalıştığı hakkında hiçbir fikirleri yoktu.
-
yüzyılda, İtalyan bilim insanı Galileo Galilei, yerçekiminin her yerde aynı olduğunu keşfetti. Galileo, bu keşfini, Pisa Kulesi’nden topları aşağıya bırakarak yaptığı deneylerle gösterdi.
-
yüzyılda, İngiliz bilim insanı Robert Hooke, kütleçekiminin, iki kütle arasındaki mesafenin karesi ile ters orantılı olduğunu öne sürdü. Ancak, Hooke bu fikrini matematiksel olarak kanıtlayamadı.
Newton’un Evrensel Kütleçekimi Yasası
Newton, Hooke’un fikrini matematiksel olarak kanıtlayan ilk kişi oldu. Newton, Principia Mathematica adlı kitabında, evrensel kütleçekimi yasasını şu şekilde formüle etti:
F = G * m1 * m2 / r^2
Bu denklemde,
- F, iki kütle arasındaki çekim kuvvetini temsil eder.
- G, yerçekimi sabiti olarak bilinen bir sabittir.
- m1 ve m2, iki kütlenin kütlelerini temsil eder.
- r, iki kütle arasındaki mesafeyi temsil eder.
Newton’un evrensel kütleçekimi yasası, oldukça basit olmasına rağmen, çok güçlü bir yasadır. Bu yasa, gezegenlerin hareketlerini, Ay’ın Dünya’nın etrafında dönmesini ve Dünya’nın Dünya’nın etrafında dönmesini açıklamak için kullanılır.
Newton’un Evrensel Kütleçekimi Yasasının Başarıları
Newton’un evrensel kütleçekimi yasası, modern fiziğin gelişiminde önemli bir rol oynamıştır. Bu yasa, aşağıdaki başarıları sağlamıştır:
- Gezegenlerin hareketlerini açıklama: Newton’un evrensel kütleçekimi yasası, gezegenlerin düzenli bir şekilde Güneş’in etrafında dönmesini açıklayabildi. Bu, o zamanlar yaygın olan, gezegenlerin Güneş tarafından çekildiğine dair teoriyi doğruladı.
- Ay’ın Dünya’nın etrafında dönmesini açıklama: Newton’un evrensel kütleçekimi yasası, Ay’ın Dünya’nın etrafında düzenli bir şekilde dönmesini açıklayabildi. Bu, Ay’ın Dünya’nın bir uydusu olduğunu doğruladı.
- Dünya’nın Dünya’nın etrafında dönmesini açıklama: Newton’un evrensel kütleçekimi yasası, Dünya’nın Dünya’nın etrafında düzenli bir şekilde dönmesini açıklayabildi. Bu, Dünya’nın bir gezegen olduğunu doğruladı.
Newton’un Evrensel Kütleçekimi Yasasının Sınırlamaları
Newton’un evrensel kütleçekimi yasası, modern fiziğin temelini oluşturan en önemli yasalardan biridir. Ancak, bu yasanın bazı sınırlamaları vardır.
Newton’un evrensel kütleçekimi yasası, sadece düşük hızlarda ve düşük kütlelerde geçerlidir. Yüksek hızlarda ve yüksek kütlelerde, Einstein’ın genel görelilik teorisi daha doğru bir açıklama sağlar.
Sonuç
Yerçekimi, evrende en önemli kuvvetlerden biridir. Bu kuvvet, Dünya’yı ayakta tutan ve evrendeki tüm nesneleri birbirine çeken bir kuvvettir.