Paratonerin İcadı ve Mucidi Benjamin Franklin
Paratoner, yıldırım çarpmasını önlemek veya zararını azaltmak için kullanılan bir cihazdır. Bir yapının veya yükseltinin tepesine yerleştirilen metal bir çubuktan oluşur. Bu çubuk, yıldırımın yapıya çarpmasını sağlar ve yıldırımın enerjisini toprağa iletir.
Paratonerin mucidi Amerikalı mucit, yazar ve diplomat Benjamin Franklin’dir. Franklin, 18. yüzyılın en önemli bilim adamlarından biriydi. Elektrik üzerine yaptığı çalışmalarla tanınmaktadır.
Franklin, yıldırımın elektrik akımı olduğunu keşfetmişti. Bu keşif, paratonerin icadının yolunu açtı. Franklin, 1752 yılında bir deney yaparak yıldırımın elektrik akımı olduğunu kanıtladı.
Franklin, bu deney için bir uçakla uçan bir kuşun yere düştüğünü ve ardından bir yıldırımın düştüğünü gördü. Bu deneyden yola çıkarak, yıldırımın en yüksek ve sivri uçlara çarpma eğiliminde olduğunu keşfetti.
Franklin, bu keşfini kullanarak paratoner fikrini geliştirdi. 1752 yılında Philadelphia’da bir deney yaparak paratonerin etkinliğini gösterdi. Bu deneyde, bir paratoner yerleştirilmiş bir binaya yıldırım çarptı. Yıldırım, paratoner aracılığıyla toprağa iletildi ve binaya herhangi bir zarar vermedi.
Franklin’in bu deneyleri, paratonerin yaygınlaşmasına yol açtı. Paratoner, yıldırım çarpması sonucu meydana gelen can ve mal kayıplarını önemli ölçüde azalttı.
Paratonerin İcadı ve Franklin’in Çalışmaları
Franklin, elektrik üzerine yaptığı çalışmalarda, yıldırımın elektrik akımı olduğunu keşfetmeden önce, yıldırımın bir tür ateş olduğunu düşünüyordu. Bu nedenle, yıldırımdan korunmak için, bir yapının tepesine kuru odun koyma gibi yöntemler kullanıyordu.
Franklin, 1747 yılında, elektrik akımının bir tür sıvı olduğunu öne sürdü. Bu teorisini, bir elektrik yüklü cismin diğer bir elektrik yüklü cisme nasıl etki ettiğini gözlemleyerek geliştirdi.
Franklin, bu teorisini kullanarak, bir yapının tepesine yerleştirilen metal bir çubuğun, yıldırımın elektrik akımına yol açabileceğini öne sürdü. Bu teorisini test etmek için, 1752 yılında bir deney yaptı.
Bu deneyde, Franklin, Philadelphia’daki evinde bir uçurtma uçurdu. Uçurtmanın kuyruğuna, bir anahtar bağlıydı. Franklin, uçurtmayı uçururken, anahtara dokundu ve elektrik çarpması hissetti. Bu deney, Franklin’in teorisini doğruladı.
Franklin, bu deneyden sonra, paratoner fikrini geliştirdi. 1752 yılında, Philadelphia’da bir deney yaparak paratonerin etkinliğini gösterdi. Bu deneyde, bir paratoner yerleştirilmiş bir binaya yıldırım çarptı. Yıldırım, paratoner aracılığıyla toprağa iletildi ve binaya herhangi bir zarar vermedi.
Franklin’in bu deneyleri, paratonerin yaygınlaşmasına yol açtı. Paratoner, yıldırım çarpması sonucu meydana gelen can ve mal kayıplarını önemli ölçüde azalttı.
Paratonerin Gelişimi
Franklin’in paratoner fikri, zamanla geliştirildi. 19. yüzyılda, paratonerlerin tasarımında önemli değişiklikler yapıldı. Bu değişiklikler, paratonerlerin etkinliğini daha da artırdı.
- yüzyılda, paratonerlerin tasarımında daha da yenilikler yapıldı. Bu yenilikler, paratonerlerin daha güvenli ve daha etkili olmasını sağladı.
Günümüzde, paratonerler, her türlü yapıda kullanılmaktadır. Paratonerler, yıldırım çarpması sonucu meydana gelen can ve mal kayıplarını önlemek için önemli bir araçtır.
Paratonerin Önemi
Paratoner, yıldırım çarpması sonucu meydana gelen can ve mal kayıplarını önlemek için önemli bir araçtır. Paratoner, yıldırımın enerjisini toprağa ileterek, yapıya zarar vermesini önler.
Paratonerler, özellikle yüksek katlı yapılar, havaalanları, hastaneler ve okullar gibi önemli yapılarda kullanılmaktadır. Bu yapılar, yıldırım çarpması riskinin daha yüksek olduğu yapılardır.
Paratonerler, yıldırım çarpması sonucu meydana gelen can ve mal kayıplarını önlemek için önemli bir araçtır. Paratonerlerin yaygın olarak kullanılması, yıldırım çarpması sonucu meydana gelen kayıpların azaltılmasına yardımcı olacaktır.