Onlar Atalarının İzinden Giderler Ayeti
Kur’an-ı Kerim’in Bakara Suresi’nin 170. ayetinde yer alan “Onlara: “Allah’ın indirdiğine uyun” denildiğinde, onlar: “Hayır, biz atalarımızı üzerinde bulduğumuz şeye uyarız” derler.” ifadesi, inkârcıların, kendilerine Allah’ın yolunu göstermek için verilen delillerden ve yapılan uyarılardan yüz çevirerek, atalarının yolundan gitmeyi tercih ettiklerini anlatan bir ayettir.
Bu ayet, inkârcıların zihniyetini ve davranışlarını ortaya koyması açısından önemli bir ayettir. İnkârcılar, kendi atalarının yolundan gitmeyi, Allah’ın yolundan gitmekten daha doğru ve daha hayırlı görmektedirler. Bu durum, onların akıllarını ve iradelerini kullanmadıklarını, sadece gelenek ve göreneklerine göre hareket ettiklerini göstermektedir.
Ayette geçen “ataları” ifadesi, sadece anne ve babayı değil, aynı zamanda aile büyüklerini ve toplumu da kapsamaktadır. İnkârcılar, atalarının dini, kültürünü, geleneklerini ve göreneklerini kendileri için bir rehber olarak kabul etmektedirler. Bu durum, onların taassubuna ve bağnazlığına işaret etmektedir.
Ayette geçen “bulduğumuz şey” ifadesi, atalarının kendilerine öğrettikleri dini ve kültürel değerleri ifade etmektedir. İnkârcılar, bu değerleri sorgulamadan ve araştırmadan kabul etmektedirler. Bu durum, onların akıllarını kullanmadıklarını ve sadece önyargılarına göre hareket ettiklerini göstermektedir.
Ayetteki “uyarı” ifadesi, Allah’ın yolunu göstermek için yapılan çabaları ifade etmektedir. İnkârcılar, kendilerine yapılan bu uyarıları kabul etmemekte ve onları bir tehdit olarak görmektedirler. Bu durum, onların Allah’ın yolundan gitmekten korktuklarını göstermektedir.
Ayet, inkârcıların zihniyetini ve davranışlarını ortaya koyması açısından önemli bir ayettir. Bu ayet, inkârcıların akıllarını ve iradelerini kullanmadıklarını, sadece gelenek ve göreneklerine göre hareket ettiklerini, taassubuna ve bağnazlığına işaret ettiğini göstermektedir.
Ayetle İlgili Tefsir Görüşleri
Ayetle ilgili tefsir görüşleri şu şekilde özetlenebilir:
- Diyanet İşleri Başkanlığı’nın tefsirine göre, bu ayet, inkârcıların, kendilerine Allah’ın yolunu göstermek için verilen delillerden ve yapılan uyarılardan yüz çevirerek, atalarının yolundan gitmeyi tercih ettiklerini anlatmaktadır.
- İbn Kesir’in tefsirine göre, bu ayet, inkârcıların, atalarının yanlış inançlarını ve davranışlarını benimseyerek, doğru yolu bulmak için çaba göstermediklerini anlatmaktadır.
- Fahreddin Razi’nin tefsirine göre, bu ayet, inkârcıların, atalarının yolundan gitmeyi, Allah’ın yolundan gitmekten daha doğru ve daha hayırlı gördüklerini anlatmaktadır.
Ayetle İlgili Çıkarımlar
Ayetle ilgili şu çıkarımlar yapılabilir:
- İnanç, akıl ve iradeyle ilgilidir. İnanç, sadece gelenek ve göreneklere göre değil, akıl ve irade kullanılarak da oluşabilir.
- Atalarının yolundan gitmek, doğruluğun garantisi değildir. Atalarının yanlış inançlarını ve davranışlarını benimsemek, doğru yolu bulmak için çaba göstermemektir.
- Taassup ve bağnazlık, doğru yoldan sapmaya neden olabilir. Kendi inançlarını ve değerlerini sorgulamadan, sadece önyargılara göre hareket etmek, doğru yoldan sapmaya neden olabilir.
Ayetle İlgili Örnekler
Ayette anlatılan durum, tarih boyunca farklı toplumlarda görülmüştür. Örneğin, Mekke’li müşrikler, kendilerine gönderilen peygamberi ve onun getirdiği dini kabul etmemişler, atalarının yolundan gitmeyi tercih etmişlerdir. Aynı şekilde, günümüzde de bazı insanlar, kendi dinlerinin dışındaki dinlere ve kültürlere karşı önyargılı davranmakta ve onları kabul etmemektedirler.
Ayet, günümüz insanının da dikkat etmesi gereken bir mesaj içermektedir. Herhangi bir inancı benimsemeden önce, bu inancın doğruluğu ve tutarlılığı hakkında düşünmek gerekir. Sadece gelenek ve göreneklere göre hareket etmek, doğru yolu bulmak için yeterli değildir.