Peyami Safa’nın “Dokuzuncu Hariciye Koğuşu” Romanının Özeti
Peyami Safa’nın ilk baskısı 1930 yılında yapılmış olan “Dokuzuncu Hariciye Koğuşu” romanı, 15 yaşında bir çocuğun 1915 yılındaki olayları anlattığı bir hatıra defteri şeklinde kaleme alınmıştır. Roman, yazarın otobiyografik özelliklerini taşır.
Romanın kahramanı olan Burhan, 7 yaşından beri diz ağrısı çekmektedir. Ailesi, Burhan’ı çeşitli doktorlara götürür, ancak teşhis bir türlü konulamaz. Burhan, 15 yaşına geldiğinde, Doktor Mithat tarafından kemik veremi teşhisi konulur. Doktor Mithat, Burhan’a ameliyat olması gerektiğini söyler, ancak ameliyatın riskli olduğunu, bacağını kaybetme tehlikesinin bulunduğunu da belirtir.
Burhan, bu kötü haberi annesinden saklar. Annesi, oğlunun hastalığıyla ilgili endişeli ve umutsuzdur. Burhan, annesini üzmemek için ameliyat olmamaya karar verir. Ancak hastalık ilerlemeye başlar ve Burhan’ın yürümesi zorlaşır.
Burhan, annesine ameliyat olma isteğini açıklar. Annesi, oğlunun isteğini kabul eder ve Burhan, Doktor Mithat tarafından ameliyat edilir. Ameliyat başarılı olur ve Burhan, sağlığına kavuşur. Ancak hastaneden çıktığında, Nüzhet adında bir kıza âşık olduğunu fark eder.
Nüzhet, Burhan’ın kaldığı hastanenin başhekiminin kızıdır. Burhan, Nüzhet’e âşık olur, ancak Nüzhet’in Doktor Ragıp adında bir doktorla nişanlandığını öğrenir. Burhan, Nüzhet’e olan aşkına rağmen, onun mutluluğunu ister ve aşkını içinde yaşar.
Burhan, hastaneden çıktıktan sonra, annesiyle birlikte yeni bir eve taşınır. Burhan, artık sağlıklı bir hayat sürmektedir, ancak hastalığı onu etkilemiştir. Burhan, insanlara karşı güvensiz ve içine kapanık bir hale gelmiştir.
Bir gün Burhan, Doktor Mithat’ı ziyaret eder. Doktor Mithat, Burhan’a Nüzhet’in Doktor Ragıp’tan ayrıldığını söyler. Burhan, bu haberi duyunca çok sevinir. Nüzhet’i ziyaret eder ve ona olan aşkını itiraf eder.
Nüzhet, Burhan’ı sevmektedir, ancak Doktor Ragıp’tan ayrılamayacağını söyler. Burhan, Nüzhet’i anlar ve onu bırakmaya karar verir. Burhan, Nüzhet’e olan aşkını içinde yaşayarak yaşamaya devam eder.
Romanın Ana Temaları
“Dokuzuncu Hariciye Koğuşu” romanının ana temaları arasında hastalık, aşk, aile, toplum ve bireysellik yer alır.
Hastalık
Romanın ana karakteri olan Burhan’ın kemik veremi hastalığı, romanın en önemli temalarından biridir. Hastalık, Burhan’ın hayatını derinden etkiler. Hastalık nedeniyle Burhan, toplumdan izole olur, insanlara karşı güvensiz ve içine kapanık bir hale gelir.
Aşk
Burhan’ın Nüzhet’e olan aşkı, romanın bir diğer önemli temalarından biridir. Burhan, Nüzhet’e olan aşkını içinde yaşayarak yaşamaya devam eder. Bu aşk, Burhan’ın hayatını anlamlı kılan bir unsurdur.
Aile
Burhan’ın annesi, romanda önemli bir rol oynar. Annesi, oğlunun hastalığıyla ilgili endişeli ve umutsuzdur. Burhan, annesini üzmemek için ameliyat olmamaya karar verir.
Toplum
Roman, dönemin toplumsal koşullarını da yansıtır. Burhan, yoksul bir mahallede yaşamaktadır. Burhan’ın ailesi, geçimini sağlamakta zorlanır. Burhan, yaşadığı toplumdan dışlanmışlık duygusu yaşar.
Bireysellik
Roman, bireyselliğin önemine de vurgu yapar. Burhan, kendi ayakları üzerinde durmak ve kendi hayatını yaşamak ister. Burhan, hastalığıyla mücadele ederek, bireyselliğini korumaya çalışır.
Romanın Değerlendirmesi
“Dokuzuncu Hariciye Koğuşu”, Türk edebiyatının en önemli romanlarından biridir. Roman, psikolojik tahlilleriyle, toplumsal eleştirileriyle ve bireysellik vurgusuyla dikkat çeker. Roman, 1930’lardan günümüze kadar Türk edebiyatında önemli bir yere sahiptir.
Romanın Dili ve Üslubunun Özellikleri
Peyami Safa, “Dokuzuncu Hariciye Koğuşu