Öğrenme Öğretme Kuram ve Yaklaşımları
Öğrenme, bilgi, beceri ve tutumların edinilmesi veya değiştirilmesi sürecidir. Öğretme ise, öğrenmeyi kolaylaştırmak için tasarlanmış bir dizi faaliyettir. Öğrenme ve öğretme, eğitim sürecinin iki temel bileşenidir.
Öğrenme ve öğretme süreçleri, çeşitli kuramlarla açıklanmaya çalışılmıştır. Bu kuramlar, öğrenmenin nasıl gerçekleştiğini, öğretmenin rolünü ve öğrenme ortamının önemini ele alır.
Öğrenme Kuramları
- Davranışçılık: Davranışçılık, öğrenmeyi uyarıcı-tepki ilişkileri olarak görür. Öğrenme, uyarıcıya verilen tepkinin pekiştirilmesi veya cezalandırılmasıyla gerçekleşir. Davranışçı öğrenme kuramlarının en önemli temsilcileri arasında Ivan Pavlov, John B. Watson ve B.F. Skinner yer alır.
- Bilişsellik: Bilişsellik, öğrenmeyi bilgi işleme süreci olarak görür. Öğrenme, bilgiyi algılama, işleme, depolama ve geri çağırma yoluyla gerçekleşir. Bilişsel öğrenme kuramlarının en önemli temsilcileri arasında Jean Piaget, Lev Vygotsky ve David Ausubel yer alır.
- Yapılandırmacılık: Yapılandırmacılık, öğrenmeyi aktif ve yapıcı bir süreç olarak görür. Öğrenme, öğrencinin deneyimleri ve önceden sahip olduğu bilgilerle yeni bilgiler arasında bağlantı kurması yoluyla gerçekleşir. Yapılandırmacı öğrenme kuramlarının en önemli temsilcileri arasında John Dewey, Jerome Bruner ve Lev Vygotsky yer alır.
- Sosyal öğrenme: Sosyal öğrenme, öğrenmeyi sosyal etkileşim yoluyla gerçekleşen bir süreç olarak görür. Öğrenme, başkalarını gözlemleyerek, onlarla etkileşime girerek ve onlardan geri bildirim alarak gerçekleşir. Sosyal öğrenme kuramlarının en önemli temsilcileri arasında Albert Bandura ve Julian Rotter yer alır.
Öğretme Yaklaşımları
- Öğretmen merkezli yaklaşım: Öğretmen merkezli yaklaşımda, öğretmen öğrenme sürecinin merkezinde yer alır. Öğretmen, öğrencilere bilgiyi aktarır ve öğrencilerin öğrenmesini değerlendirir. Öğretmen merkezli yaklaşım, geleneksel eğitim yöntemlerinde sıklıkla kullanılır.
- Öğrenci merkezli yaklaşım: Öğrenci merkezli yaklaşımda, öğrenci öğrenme sürecinin merkezinde yer alır. Öğretmen, öğrencilerin öğrenmesini kolaylaştırmak için bir rehber rolü üstlenir. Öğrenci merkezli yaklaşım, modern eğitim yöntemlerinde sıklıkla kullanılır.
- İşbirlikçi öğrenme yaklaşımı: İşbirlikçi öğrenme yaklaşımında, öğrenciler küçük gruplar halinde çalışarak öğrenirler. Öğrenciler, birbirlerine yardım ederler ve birbirlerinden öğrenirler. İşbirlikçi öğrenme yaklaşımı, öğrencilerin sosyal becerilerini geliştirmelerine ve daha etkili öğrenmelerine yardımcı olur.
- Problem çözme yaklaşımı: Problem çözme yaklaşımında, öğrenciler gerçek hayattan alınmış sorunları çözerek öğrenirler. Öğrenciler, sorunları analiz ederler, çözüm yolları üretirler ve çözümleri uygularlar. Problem çözme yaklaşımı, öğrencilerin eleştirel düşünme becerilerini geliştirmelerine ve daha yaratıcı olmalarına yardımcı olur.
Öğrenme Ortamı
Öğrenme ortamı, öğrenmenin gerçekleştiği fiziksel ve sosyal çevredir. Öğrenme ortamının özellikleri, öğrenmeyi olumlu veya olumsuz yönde etkileyebilir. Öğrenme ortamının önemli özellikleri şunlardır:
- Fiziksel ortam: Öğrenme ortamının fiziksel özellikleri, öğrenmeyi etkileyebilir. Örneğin, aydınlatma, sıcaklık, havalandırma ve gürültü seviyesi gibi faktörler öğrenmeyi etkileyebilir.
- Sosyal ortam: Öğrenme ortamının sosyal özellikleri, öğrenmeyi etkileyebilir. Örneğin, öğretmen-öğrenci ilişkisi, öğrenci-öğrenci ilişkisi ve okul kültürü gibi faktörler öğrenmeyi etkileyebilir.
- Akademik ortam: Öğrenme ortamının akademik özellikleri, öğrenmeyi etkileyebilir. Örneğin, ders içerikleri, öğretim yöntemleri ve değerlendirme yöntemleri gibi faktörler öğrenmeyi etkileyebilir.
Sonuç
Öğrenme ve öğretme, eğitim sürecinin iki temel bileşenidir. Öğrenme kuramları ve öğretme yaklaşımları, öğrenme ve öğretme süreçlerini anlamak ve daha etkili eğitim yöntemleri geliştirmek için kullanılır. Öğrenme ortamının özellikleri de öğrenmeyi etkileyebilir. Öğrenme ortamının fiziksel, sosyal ve akademik özellikleri, öğrenmeyi olumlu veya olumsuz yönde etkileyebilir.
Faydalı Siteler