Yazmayı Sevmeyen Çocuğun Hikayesi Özeti

Yazmayı Sevmeyen Çocuğun Hikayesi

Bir zamanlar, yazmayı hiç sevmeyen bir çocuk varmış. Adı Can’mış. Can, okumayı severmiş ama yazmayı hiç sevmezmiş. Öğretmenleri ona ödev verirmiş ama o hiç yapmazmış. Annesi ve babası ona kızarmış ama o yine de yazmazmış.

Bir gün, Can’ın öğretmeni ona bir ödev vermiş. Ödev, bir hikaye yazmaktı. Can, ödevi yapmak istememiş ama öğretmeni ona zorlamış. Can, mecburen ödevi yapmaya başlamış.

Can, hikayeyi yazmaya başlamış ama çok zorlanmış. Ne yazacağını bilememiş. Birkaç kelime yazmış ama sonra vazgeçmiş. Öğretmeni ona yardım etmeye çalışmış ama Can yine de yazamamış.

Can, ödevi yapamayınca çok üzülmüş. Annesi ve babası ona kızmış. Can, odasına gidip ağlamaya başlamış.

Can, ağlarken birden bir ses duymuş. Ses, ona “Üzülme, sana yardım edeceğim.” demiş. Can, başını kaldırıp bakmış. Karşısında bir peri varmış.

Peri, Can’a “Benim adım Peri Ayşe. Sana yazmayı öğreteceğim.” demiş. Can, çok sevinmiş. Peri Ayşe, Can’a yazmayı öğretmeye başlamış.

Peri Ayşe, Can’a önce harfleri öğretmiş. Sonra kelimeleri öğretmiş. Sonra da cümleleri öğretmiş. Can, yavaş yavaş yazmayı öğrenmeye başlamış.

Can, yazmayı öğrendikçe daha çok sevmeye başlamış. Artık ödevlerini yapıyormuş. Annesi ve babası çok mutlu olmuş.

Bir gün, Can’ın öğretmeni ona bir ödev vermiş. Ödev, bir şiir yazmaktı. Can, şiir yazmayı hiç bilmiyormuş. Ama artık yazmayı sevdiği için şiir yazmaya karar vermiş.

Can, şiirini yazmış ve öğretmenine vermiş. Öğretmeni, Can’ın şiirini çok beğenmiş. Can, çok mutlu olmuş.

Can, artık yazmayı çok seviyormuş. Her gün bir şeyler yazıyormuş. Öyküler, şiirler, mektuplar… Can, yazdıkça daha iyi yazıyormuş.

Can, büyüdüğünde yazar olmuş. Çok güzel kitaplar yazmış. Kitapları çok beğenilmiş ve çok satılmış. Can, çok ünlü bir yazar olmuş.

Konuyla İlgili Faydalı Siteler ve Dosyalar


Yayımlandı

kategorisi