Babam Öldüğünde Ağlamadım Özet

Babam Öldüğünde Ağlamadım

Babam öldüğünde ağlamadım. Cenaze töreninde bile gözlerim kuru kaldı. Arkadaşlarım ve ailem endişeliydi, ama ben iyi olduğumu söyledim. Hissizleşmiştim.

Babamla her zaman yakın bir ilişkimiz olmuştu. O benim kahramanımdı. Bana her zaman destek oldu ve beni koşulsuz sevdi. Onunla geçirdiğim her anı hatırlıyorum.

Bir gün babamın kanser olduğunu öğrendik. Haber çok aniydi ve yıkıcıydı. Babamla birlikte savaşmaya kararlıydık. Tedavilere başladı, ama hastalık çok ilerlemişti.

Babamın son günleri çok zordu. Hastane odasında onun yanında otururken, onun acı çektiğini görmek kalbimi parçaladı. Ama o asla pes etmedi. Her zaman güçlü kaldı ve bize gülümsedi.

Bir gece babam komaya girdi. Doktorlar bize onun artık çok az zamanının kaldığını söylediler. Ailem ve ben onun başucunda toplanıp dua ettik.

Ertesi sabah babam öldü. Onun öldüğünü gördüğümde, içimde büyük bir boşluk hissettim. Sanki bir parçam kopmuştu. Ama yine de ağlayamadım.

Cenaze töreni zordu. Babamın tabutunu gördüğümde, kalbim sıkıştı. Ama yine de ağlayamadım. Arkadaşlarım ve ailem ağlıyorlardı, ama ben sadece onları izliyordum.

Cenaze töreninden sonra eve döndüm ve odama kapandım. Yatağa uzandım ve babamı düşündüm. Onunla geçirdiğim tüm güzel anıları hatırladım. Ve sonunda ağlamaya başladım.

Uzun süre ağladım. Babamı kaybetmenin acısını hissettim. Ama aynı zamanda onunla geçirdiğim güzel anıları hatırladım ve mutlu oldum.

Babamın ölümünden sonraki günlerde çok zorlandım. Ama sonunda onunla vedalaşmayı ve hayatıma devam etmeyi başardım.

Babamı kaybetmenin acısı asla geçmeyecek, ama onunla geçirdiğim güzel anıları asla unutmayacağım. O benim kahramanım ve onu her zaman seveceğim.

Konuyla İlgili Faydalı Siteler ve Dosyalar


Yayımlandı

kategorisi