Floresan Lambayı Kim Buldu?
Floresan lamba, içinden geçen elektrik akımının etkisiyle floresan maddesine çarparak ışık yayan bir tür aydınlatma aygıtıdır. Floresan lambalar, akkor ampullere göre daha verimli ve uzun ömürlü olmaları nedeniyle günümüzde yaygın olarak kullanılmaktadır.
Floresan lambanın icadı, 1856 yılında Alman fizikçi Heinrich Geissler tarafından yapılan bir keşfe dayanmaktadır. Geissler, cam bir tüp içinde iki elektrot arasında yüksek voltajlı bir elektrik akımı geçirdiğinde, tüpün içinde parlak bir ışık oluştuğunu gözlemledi. Bu ışık, tüpün içinde bulunan gazın atomlarının elektriksel uyarılma sonucunda uyarılması ve daha sonra bu uyarılmanın tekrar normal duruma dönmesi sırasında yaydığı ışıktı.
Geissler’in bu keşfi, floresan lambanın temelini oluşturdu. Ancak, floresan lambanın pratik olarak kullanılabilmesi için bazı sorunlar çözülmeliydi. Bunlardan en önemlisi, floresan lambanın daha verimli olması ve daha uzun ömürlü olmasıydı.
Floresan lambanın verimliliğini ve ömrünü artırmaya yönelik çalışmalar, 20. yüzyılın başlarında hız kazandı. Bu çalışmalar sonucunda, 1926 yılında Alman fizikçi Edmund Germer, floresan lambanın ilk pratik modelini geliştirdi. Germer’in geliştirdiği lamba, akkor ampullere göre daha verimli ve uzun ömürlüydü. Ancak, bu lambanın hala bazı eksiklikleri vardı. Örneğin, lambanın parlaklığı akkor ampullere göre daha düşüktü ve lambanın çalışması için yüksek voltajlı bir güç kaynağı gerekiyordu.
Floresan lambanın geliştirilmesi, 20. yüzyılın ortalarında da devam etti. 1938 yılında, Amerikalı bilim insanları George Inman ve William Coolidge, floresan lambanın parlaklığını artıran bir yöntem geliştirdiler. Bu yöntem, lambanın içine yerleştirilen fosfor maddesinin parlaklığını artırmaya dayanıyordu.
1940’lı yıllarda, floresan lambanın çalışması için gereken voltajın düşürülmesine yönelik çalışmalar başladı. Bu çalışmalar sonucunda, 1949 yılında, floresan lambanın çalışması için gerekli olan voltajın 120 volta düşürülmesi sağlandı. Bu gelişme, floresan lambaların evlerde ve iş yerlerinde yaygın olarak kullanılmasına olanak sağladı.
Floresan lambanın gelişimi, 1950’li yıllarda da devam etti. Bu yıllarda, floresan lambanın daha verimli ve uzun ömürlü olması için çeşitli çalışmalar yapıldı. Bu çalışmalar sonucunda, floresan lambaların verimliliği ve ömrü önemli ölçüde artırıldı.
Günümüzde, floresan lambalar, akkor ampullere göre daha yaygın olarak kullanılmaktadır. Floresan lambalar, akkor ampullere göre daha verimli, uzun ömürlü ve tasarruflu olmaları nedeniyle tercih edilmektedir.
Floresan Lambanın Çalışma Prensibi
Floresan lamba, içinden geçen elektrik akımının etkisiyle floresan maddesine çarparak ışık yayan bir tür aydınlatma aygıtıdır. Floresan lambanın çalışma prensibi şu şekildedir:
- Floresan lambanın içinde, iki elektrot arasında bir boşluk bulunur.
- Lambanın içine, fosfor adı verilen bir madde yerleştirilir.
- Lamba, bir balast adı verilen bir cihaz tarafından çalıştırılır.
Lambanın çalışması sırasında, balast, lambanın içindeki elektrotlara yüksek voltajlı bir elektrik akımı gönderir. Bu elektrik akımı, elektrotların arasında bir ark oluşturur. Ark, lambanın içindeki fosfor maddesini uyarır. Fosfor maddesi, uyarıldığında görünür ışık yaymaya başlar.
Floresan lambanın ışık çıkışı, fosfor maddesinin türüne ve lambanın içindeki basınca bağlıdır. Fosfor maddesi ne kadar parlak olursa, lambanın ışık çıkışı da o kadar fazla olur. Lambanın içindeki basınç ne kadar yüksek olursa, lambanın ışık çıkışı da o kadar fazla olur.
Floresan Lambanın Avantajları
Floresan lambaların akkor ampullere göre bazı avantajları vardır. Bunlar:
- Daha verimlidirler.
- Daha uzun ömürlüdürler.
- Daha tasarrufludurlar.
- Daha parlaktırlar.
- Daha az ısı yayarlar.
Floresan Lambanın Dezavantajları
Floresan lambaların da bazı dezavantajları vardır. Bunlar:
- İlk maliyetleri daha yüksektir.
- Başlangıçta sönme anlarında bir çakışma olur.
- Bazı durumlarda toksik gazlar üretebilirler.
Floresan Lambanın Kullanım Alanları
Floresan lambalar,