Hayvan Hücresi Yapımı
Hayvan hücreleri, tüm canlı organizmaların temel yapı taşlarıdır. Bu hücreler, canlılığın temel işlevlerini yerine getiren organelleri ve yapıları içerirler. Hayvan hücreleri, bitki hücrelerinden farklı olarak, hücre duvarına sahip değildirler. Bunun yerine, hücrelerini çevreleyen bir plazma zarı vardır.
Hayvan hücrelerinin yapımı, mitoz adı verilen bir hücre bölünme süreciyle gerçekleşir. Mitoz, bir hücrenin iki yeni hücreye bölünme sürecidir. Bu süreç, dört aşamadan oluşur:
- Profaz: Bu aşamada, hücrenin DNA’sı kromatin adı verilen yapılar halinde yoğunlaşır.
[Image of Profaz aşaması] - Metafaz: Bu aşamada, DNA’nın kromatinleri hücrenin ekvator düzlemine yerleşir.
[Image of Metafaz aşaması] - Anafaz: Bu aşamada, DNA’nın kromatinleri, iki yeni hücreye doğru çekilir.
[Image of Anafaz aşaması] - Telofaz: Bu aşamada, yeni hücrelerin DNA’sı çözülür ve yeni hücreler oluşur.
[Image of Telofaz aşaması]
Mitozun her aşamasında, hücrenin farklı organelleri ve yapıları oluşur veya yeniden düzenlenir. Bu organeller ve yapılar, hayvan hücrelerinin işlevlerini yerine getirmesine yardımcı olurlar.
Hayvan Hücrelerinin Organelleri ve Yapıları
Hayvan hücrelerinin başlıca organelleri ve yapıları şunlardır:
- Plazzma zarı: Hücreyi çevreleyen ve hücre içeriğini dış ortamdan ayıran bir zardır.
- Çekirdek: Hücrenin DNA’sını ve kontrol merkezini içeren bir organeldir.
- Ribozomlar: Protein sentezi yapan küçük organellerdir.
- Golgi cisimciği: Proteinleri paketleyen ve hücrenin diğer bölgelerine taşıyan bir organeldir.
- Lizozomlar: Hücrede bulunan zararlı maddeleri yok eden bir organeldir.
- Sentrozom: Hücre bölünmesinde rol oynayan bir organeldir.
- Endoplazmik retikulum: Proteinlerin taşınması ve depolanması için kullanılan bir organeldir.
- Mitokondri: Hücrenin enerji üreten organelleridir.
Plazzma Zarı
Plazzma zarı, hücreyi çevreleyen ve hücre içeriğini dış ortamdan ayıran bir zardır. Plazma zarının temel görevi, hücreyi dış ortamdan korumaktır. Ayrıca, hücrenin içeriğine gerekli maddelerin girmesini ve atık maddelerin dışarı atılmasını sağlar.
Plazzma zarı, fosfolipit adı verilen iki bileşenden oluşur. Fosfolipitler, suda bir ucu hidrofilik (su seven) ve bir ucu hidrofobik (su sevmeyen) olan moleküllerdir. Hidrofilik uçları hücrenin dış tarafına ve hidrofobik uçları hücrenin iç tarafına doğru yönelir. Bu, plazma zarının iki katmanlı bir yapı oluşturmasını sağlar.
Plazmada zarın yapısı, hücrenin bulunduğu ortamın koşullarına göre değişebilir. Örneğin, hücrenin bulunduğu ortamda tuz konsantrasyonu yüksekse, plazma zarı daha kalın ve daha güçlü hale gelir. Bu, hücrenin içindeki maddelerin dışarı çıkmasını önlemeye yardımcı olur.
Çekirdek
Çekirdek, hücrenin DNA’sını ve kontrol merkezini içeren bir organeldir. Hücrenin tüm genetik bilgisi, çekirdekte bulunan DNA molekülünde depolanır.
Çekirdek, iki katmanlı bir zarla çevrilidir. Bu zar, çekirdeğin içindeki maddelerin dışarı çıkmasını önlemeye yardımcı olur. Çekirdek içinde, kromatin adı verilen DNA ve proteinlerden oluşan yapılar bulunur. Kromatin, hücre bölünmesi sırasında DNA’yı yoğunlaştırarak kromozomları oluşturur.
Çekirdeğin içinde bulunan diğer yapılar şunlardır:
- Nükleolus: Ribozomların üretildiği bir yapıdır.
- Nükleer lamina: Çekirdeği destekleyen bir yapıdır.
Ribozomlar
Ribozomlar, protein sentezi yapan küçük organellerdir. Ribozomlar, DNA’daki bilgiye göre proteinlerin üretilmesini sağlarlar.
Ribozomlar, hücrenin içinde serbest olarak yüzebilirler veya endoplazmik retikulum gibi yapılara bağlanabilirler. Serbest ribozomlar, hücrenin her yerinde protein sentezi yapabilirler. Endoplazmik retikuluma