Ortaçağ Tarımı
Ortaçağ tarımı, 5. yüzyıldan 15. yüzyıla kadar Avrupa’da ve Akdeniz havzasında yaygın bir şekilde kullanılan tarım yöntemlerini kapsamaktadır. Bu dönemde tarım, toplumun en önemli geçim kaynağıydı ve nüfusun büyük bir kısmı geçimini tarımdan sağlıyordu.
Ortaçağ tarımında kullanılan yöntemler, günümüzdeki tarım yöntemlerine göre oldukça ilkeldi. Topraklar, genellikle tahta veya taştan yapılma basit aletlerle sürülür ve ekilirdi. Gübreleme, nadiren yapılır ve topraklar genellikle ekilip biçilmekten yorulana kadar aynı ürünle ekilirdi. Bu durum, toprak verimliliğinde düşüklere yol ve kıtlıklara neden olurdu.
Ortaçağ’da en yaygın ekilen ürünler, buğday, arpa, yulaf ve baklagillerdi. Ayrıca, üzüm, incir, elma ve armut yetiştirilirdi. Hayvancılık, tarımın önemli bir parçasıydı ve sığırlardan süt ve et, koyunlardan yün ve et, domuzlardan da et ve yağ sağlanırdı.
Ortaçağ tarımı, iklim koşullarından da büyük ölçüde etkilenirdi. Kuraklıklardan, aşırı yağışlardan ve donlardan dolayı ürünler zarar görebilir ve kıtlıklara yol verilebilirdi. Bu nedenle, Ortaçağ’da tarımla geçinen insanlar, iklim koşullarından korunmak için çeşitli yöntemler geliştirdiler. Örneğin, ürünlerini farklı topraklara ekerek, kuraklıktan veya aşırı yağıştan korunmaya çalışırlardı.
Ortaçağ tarımı, toplumun ihtiyaçlarını karşılamak için yeterli değildi. Bu nedenle, Ortaçağ’da ticaret önemli bir faaliyet haline gelmişti. Ürünlerini satarak para kazana insanlar, bu parayla ihtiyaç duydukları diğer ürünleri satın alabilirlerdi.
Ortaçağ tarımı, günümüzdeki tarım yöntemlerine göre oldukça ilkeldi, ancak toplumun ihtiyaçlarını karşılamak için yeterli bir seviyedeydi. Ortaçağ’da tarımla geçinen insanlar, iklim koşullarından korunmak için çeşitli yöntemler geliştirdiler ve ticaret sayesinde ihtiyaç duydukları diğer ürünleri satın alabilirlerdi.
Ortaçağ Tarımıyla ilgili Faydaları Siteler ve Dosyalar
- Ortaçağ Tarımı Tarihi
- Ortaçağ Tarım Yöntemleri
- Ortaçağ Tarım Ürünleri
- Ortaçağ Tarım Hayvanları
- Ortaçağ Tarımı ve Ticaret