Ortaçağ’da Kapalı Tarım Ekonomisi
Ortaçağ’da, Avrupa’da tarım ekonomisi kapalı bir sistemdi. Bu, tarım ürünlerinin çoğunlukla yerel olarak üretildiği ve tüketildiği anlamına geliyordu. Uzak mesafelerden yiyecek taşımak zordu ve pahalıydı, bu nedenle insanlar genellikle kendi yiyeceklerini yetiştirmek zorundaydı.
Kapalı tarım ekonomisinin birkaç nedeni vardı. Birincisi, ulaşım altyapısının yetersizliğiydi. Ortaçağ’da yollar kötü durumdaydı ve seyahat etmek zordu. Bu, yiyeceklerin uzun mesafeler boyunca taşınmasını zorlaştırıyordu. İkincisi, ticaretin sınırlı olmasıydı. Ortaçağ’da ticaret çoğunlukla yerel düzeyde yapılıyordu. Bu, yiyeceklerin diğer bölgelerden ithal edilmesini zorlaştırıyordu. Üçüncüsü, nüfusun yoğunluğu düşüktü. Ortaçağ’da Avrupa’nın nüfusu çok düşüktü. Bu, yiyecek talebinin düşük olduğu anlamına geliyordu.
Kapalı tarım ekonomisinin birkaç sonucu vardı. Birincisi, yiyecek fiyatları yüksekti. Yiyeceklerin üretimi ve taşınması zordu, bu nedenle fiyatları yüksekti. İkincisi, insanların diyetleri sınırlıydı. İnsanlar çoğunlukla kendi yiyeceklerini yetiştirmek zorundaydı, bu nedenle diyetleri sınırlıydı. Üçüncüsü, kıtlıklar yaygındı. Ortaçağ’da kıtlıklar yaygındı. Bu, kötü hava koşulları, savaşlar veya hastalıklar gibi çeşitli nedenlerden kaynaklanıyordu.
Kapalı tarım ekonomisi, Ortaçağ’da insanların yaşam biçimini önemli ölçüde etkiledi. Yiyecek fiyatları yüksekti, insanların diyetleri sınırlıydı ve kıtlıklar yaygındı. Bu, insanların yaşamlarını zorlaştırıyordu.
Konuyla İlgili Faydalı Siteler ve Dosyalar